poniedziałek, 12 listopada 2018

Darmowe polskie audiobooki w Spotify


Kiedyś wystarczyło wpisać "wersja polska" w wyszukiwarce Spotify, by uzyskać dostęp do zamieszczonych w nim audiobooków. Niestety, ktoś z jakiegoś powodu usunął tę opcję (pomijam fakt, skończyło się El Dorado i zniknęła większość wcześniej dostępnych polskich nagrań). Teraz błądzi się po omacku - wpisując tytuły lub sprawdzając wykonawców powiązanych z lektorem. Poniżej zamieszczam więc tytuły paru wciąż dostępnych audiobooków, na które udało mi się trafić.

1) Juliusz Verne - 20 000 mil podmorskiej żeglugi
2) Arthur Conan Doyle - Pies Baskerville'ów (widnieje tez jako "Pies Baskervillów")
3) Jean Webster - Tajemniczy opiekun
4) Rudyard Kipling - Księga dżungli
5) Honoriusz Balzac - Ojciec Goriot
6) Homer - Odyseja
7) Edgar Allan Poe - Opowieści niesamowite

środa, 7 listopada 2018

Recenzja

Dean Koontz - Recenzja
(Albatros, 2012)

Z braku laku, czyli kiepskiego księgozbioru lokalnej biblioteki, człowiek bierze takiego Koontza, bo coś by się lekkiego przeczytało. Koontz zawsze był słaby, ale jakieś tam drobne iskierki pomysłów mu się zdarzały. Ale po „Recenzji” jego nazwisko trafia na moją czarną listę czytadeł, zaraz obok Sophie Hannah.

Rozumiem, że coś może być przerysowane, ale to nie znaczy, że ma być skończenie głupie – co gorsza, pisarsko naprawdę marne. Czy wydawca powiedział autorowi, że weźmie od niego absolutnie wszystko? Nawet to, co napisze na kolanie, lecząc kaca? Przez całą książkę musimy znosić bohaterów tak nieprawdopodobnych, że nie nadają się nawet na kiepską parodię ekipy ze Scooby-doo. A kiedy przebrniemy przez ponad 300 stron żałosnego humoru (a raczej popłuczyn po nieśmiesznych żartach) i groteskowo makabrycznych wtrętów, dodanych jakby od niechcenia, w pospiesznym zakończeniu (deadline się zbliżał?) dowiadujemy się, że jedna stara wariatka wykańcza artystów za pomocą bandy zbirów, by manipulować globalną kulturą i stworzyć nową, lepszą rasę, zaś genialny, irytujący synek głównego bohatera ratuje ojca za pomocą… przyrządu do cofania czasu, który zrobił z solniczki.

… ... ...

Aha, przedtem jeszcze obdarzył swego superinteligentnego psa darem teleportacji, przez co pies własną wolą przeniósł się z jednego samochodu do drugiego i pogryzł bandytów.


Mogę pożyczyć tę solniczkę? Chętnie odzyskam czas zmarnowany na tę szmirę.